Επιμέλεια Τέκνου
Με τον όρο επιμέλεια τεκνου (ή τέκνων) εννοούμε ιδίως την ανατροφή, την επίβλεψη, τη μόρφωση, την εκπαίδευση καθώς και τον προσδιορισμό του τόπου διαμονής του ανηλίκου τέκνου ή τέκνων (συνήθως μετά το διαζύγιο). Η επιμέλεια των παιδιών (συνήθως μετά από διαζύγιο) αποτελεί ίσως το κρισιμότερο σημείο της διαδικασίας έκδοσης διαζυγιου και για τους γονείς αλλά και για τα παιδιά (ή παιδί) τους.
Επιμέλεια Τέκνου
Εάν η επιμέλεια τέκνου έχει ανατεθεί στον ένα γονέα, μπορεί αυτός μόνος του να αποφασίσει για το όνομα του ανηλίκου τέκνου;
Όχι, ακόμη και εάν η επιμέλεια παιδιου έχει ανατεθεί στον ένα γονέα με δικαστική απόφαση, εφόσον η γονιμή μέριμνα ανήκει και στους δύο γονείς, είναι απαραίτητο να αποφασίσουν από κοινού για την ονοματοδοσία του τέκνου, σε περίπτωση δε διαφωνίας τους, αρμόδιο να αποφασίσει είναι το Δικαστήριο, το οποίο καταλήγει στο όνομα πάντα με γνώμονα το συμφέρον του τέκνου. Η ονοματοδοσία του τέκνου περιλαμβάνεται στη γονική μέριμνα.
Για να ρυθμιστεί η ανάθεση της επιμέλειας του ανηλίκου τέκνου σε περίπτωση διαφωνίας των γονέων πρέπει απαραίτητα να αποφασίσει το Δικαστήριο;
Όχι, η εξεύρεση συναινετικής λύσης μεταξύ των μερών με την υπογραφή ενός ιδιωτικού συμφωνητικού είναι προς το συμφέρον του τέκνου (παιδιού).
Ο γονέας που έχει την επιμέλεια μπορεί να αποφασίζει για τον τόπο διαμονής του τέκνου. Τι γίνεται όμως σε περίπτωση που ο έχων την επιμέλεια γονέας αποφασίζει να μετοικήσει σε άλλη πόλη; Ο έτερος γονέας που έχει δικαίωμα επικοινωνίας με το ανήλικο τέκνο πώς προστατεύεται;
Εδώ υφίσταται προφανής σύγκρουση των δύο δικαιωμάτων, του δικαιώματος επιμέλειας και του δικαιώματος επικοινωνίας. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις αρμόδια να αποφασίσουν είναι τα Δικαστήρια, τα οποία λαμβάνουν υπόψη τις εκατέρωθεν συνθήκες και κυρίως το συμφέρον του τέκνου. Υπάρχει όμως σαφής τάση της νομολογίας να θεωρεί το δικαίωμα επιμέλειας ως υπέρτερο του δικαιώματος επικοινωνίας.
Εάν ένα τέκνο είναι γεννημένο σε ελεύθερη και ο βιολογικός του πατέρας προβαίνει σε εκούσια αναγνώρισή του, ποιος έχει την επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου;
Σ’ αυτήν την περίπτωση ο πατέρας δεν ασκεί τη γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου (και ως εκ τούτου την επιμέλεια αυτού), ούτε μπορεί να αναπληρώσει την μητέρα στην άσκησή της, παρά μόνον εάν συναινέσει σ’ αυτό η μητέρα. Σε κάθε πάντος περίπτωση η επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου παραμένει στη μητέρα, εκτός εάν τα μέρη συμφωνήσουν διαφορετικά.