Ακάλυπτη επιταγή
Με τον όρο τραπεζική επιταγή εννοούμε ένα αξιόγραφο το οποίο κατονομάζεται ρητά ως επιταγή, συντάσσεται με ορισμένο τύπο και με το οποίο ένα πρόσωπο επιτάσσει την τράπεζα να πληρώσω σε ένα τρίτο πρόσωπο ορισμένο χρηματικό ποσό σε ορισμένο τόπο και χρόνο. Η κύρια εντολή πληρωμής της επιταγής αναφέρεται σε χρηματικό ποσό, γι’ αυτό και χαρακτηρίζεται ως χρηματόγραφο.
Ακάλυπτη επιταγή
Τα πρόσωπα που εμπλέκονται σε μία επιταγή είναι κυρίως τρία: ο εκδότης της, δηλαδή αυτός που την εκδίδει και δίνει εντολή πληρωμής προς την τράπεζα, ο οποίος ευθύνεται για την πληρωμή της, χωρίς μάλιστα να έχει δυνατότητα απαλλαγής από την ευθύνη του, ο πληρωτής, δηλαδή αυτός προς τον οποίο απευθύνεται η εντολή πληρωμής που είναι κατά κανόνα η τράπεζα, και ο λήπτης, δηλαδή αυτός υπέρ του οποίου εκδίδεται η επιταγή, που ενδέχεται να μην κατονομάζεται στον τίτλο.
Η επιταγή είναι εκ φύσεως μέσο πληρωμής και όχι μέσο πιστώσεως όπως η συναλλαγματική. Δηλαδή ο εκδότης της ο οποίος έχει λογαριασμό σε μία τράπεζα και οφείλει ένα συγκεκριμένο χρηματικό ποσό σε τρίτο πρόσωπο, επιλέγει αντί να εξοφλήσει την οφειλή του σε μετρητά, να εκδώσει και να εγχειρίσει σ’ αυτό μία επιταγή, η οποία θα περιέχει εντολή πληρωμής προς την τράπεζά του, η οποία στη συνέχεια θα πραγματοποιήσει την πληρωμή χρεώνοντας τον λογαριασμό του. Αντίστοιχα και ο τρίτος αντί να πληρώσει την οφειλή του σε μετρητά στον οφειλέτη του, επιλέγει να του μεταβιβάσει την επιταγή με οπισθογράφηση.
Για την έκδοση επιταγής απαιτείται κατ’ αρχήν η ύπαρξη κεφαλαίων κατατεθειμένων σε μία τράπεζα ή το άνοιγμνα πιστώσεως. Επιπλέον απαιτείται μία σύμβαση επιταγής, με την οποία η τράπεζα αναλαμβάνει την υποχρέωση να πληρώνει τις επιταγές που εκδίδει ο αντισυμβαλλόμενος πελάτης της χρεώνοντας τον λογαριασμό του. Επιπλέον απαιτούνται έξι (6) τυπικά στοιχεία για να είναι έγκυρη η τραπεζική επιταγή και δη:
1.η ονομασία «επιταγή»,
2. η απλή και καθαρή εντολή πληρωμής ορισμένου ποσού,
3. το όνομα του πληρωτή, δηλαδή το όνομα της τράπεζας που πρέπει να πληρώσει το χρηματικό ποσό χρεώνοντας τον λογαριασμό του εκδότη της επιταγής,
4. ο τόπος πληρωμής της επιταγής, ο οποίος σε περίπτωση που λείπει, δεν καθιστά αυτομάτως άκυρη τη συναλλαγματική αλλά αναπληρώνεται από τον τόπο που τυχόν σημειώνεται δίπλα από το όνομα του πληρωτή (τράπεζας), διαφορετικά αναπληρώνεται από τον τόπο έκδοσης της επιταγής. Αν αντίστοιχα δεν υπάρχει κανένας έτερος σημειούμενος τόπος, η επιταγή θεωρείται άκυρη.
5. η χρονολογία και ο τόπος έκδοσης της επιταγής: αναφορικά με τον τόπο έκδοσης, εάν αυτός λείπει, αναπληρώνεται από τον τόπο (κατοικίας) που σημειώνεται δίπλα από το όνομα του εκδότη και εάν αντίστοιχα λείπει και η ένδειξη αυτή, τότε η επιταγή είναι άκυρη. Αντίστοιχα εάν δε σημειώνεται η χρονολογία έκδοσης της επιταγής, η επιταγή είναι άκυρη.
6. η υπογραφή του εκδότη.
Ακάλυπτη είναι η επιταγή που δεν πληρώθηκε επειδή δεν υπάρχουν ίδια διαθέσιμα κεφάλαια του εκδότη στην τράπεζα. Η έκδοση ακάλυπτης επιταγής δημιουργεί αστική και ποινική ευθύνη σε βάρος του εκδότη.