Πατρότητα τέκνου
Στο σύγχρονο ελληνικό δίκαιο η πατρότητα τέκνου γεννά πολύπλοκα νομικά ζητήματα, ειδικά σε περιπτώσεις ύπαρξης ενός τυπικά έγκυρου και ουσιαστικά ανύπαρκτου γάμου της μητέρας του με το σύζυγό της και σύναψης της τελευταίας κατά το κρίσιμο διάστημα της σύληψης σαρκικών σχέσεων με τρίτο πρόσωπο.
Πατρότητα τέκνου
Τεκμήριο πατρότητας ή Τεκμήριο καταγωγής από γάμο
Το τέκνο που γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του γάμου της μητέρας του ή μέσα σε τριακόσιες (300) ημέρες από τη λύση ή την ακύρωση του γάμου της τεκμαίρεται ότι έχει πατέρα τον σύζυγο της μητέρας του (τέκνο γεννημένο εντός γάμου). Δηλαδή με την γέννηση του τέκνου εντός των παραπάνω χρονικών πλαισίων ιδρύεται αυτομάτως και χωρίς έτερες διατυπώσεις ο συγγενικός δεσμός του με τον σύζυγο της μητέρας του. Ακόμη και εάν στην πραγματικότητα δεν κατάγεαι από τον σύζυγο, εάν δεν προσβληθεί η τεκμαιρόμενη πατρότητα, πατέρας υπό νομική έννοια παραμένει ο σύζυγος. Αδιάφορος είναι ο χρόνος υποβολής της αίτησης ή της αγωγής διαζυγίου, ακόμη και στην περίπτωση αποδειχθεί δικαστικά η διάσταση των συζύγων πριν το διαζύγιο, όπερ σημαίνει ότι η σαρκική επαφή είναι μάλλον απίθανη.
Τέκνο γεννημένο σε γάμο θεωρείται και το τέκνο που γεννήθηκε ύστερα από μεταθανάτια τεχνητή γονιμοποίηση, εφόσον υπάρχει η απαιτούμενη δικαστική άδεια.
Αν ωστόσο το τέκνο γεννήθηκε μετά την τριακοσιοστή (300η) ημέρα από τη λύση ή την ακύρωση του γάμου, η απόδειξη της πατρότητας του συζύγου βαρύνει αυτόν που την επικαλείται. Το ίδιο ισχύει και όταν η τεχνητή γονιμοποίηση έγινε μετά τον θάνατο του συζύγου, παρά την έλλειψη δικαστικής άδειας.
Απόρροια του τεκμηρίου πατρότητας τεκνου είναι ότι αυτομάτως επέρχονται όλες οι συνέπειες που επιφέρει αυτή η σχέση συγγένειας, όπως π.χ. δικαίωμα και υποχρέωση διατροφής του τέκνου, εξ αδιαθέτου κληρονομικό δικαίωμα, κ.α.
Για θέματα πατρότητας τέκνου, προσβολής πατρότητας κλπ, επικοινωνήστε μαζί μας στο 210 3613836.